یا وفی یا زکی

دوستان اگه به درون خودمون مراجعه کنیم به وضوح میفهمیم که خداوند قدرت یادگیری را در ما قرار داده و با استفاده از این نیرو میتونیم به مجهولاتمون دست پیدا کنیم و از نااگاهی ها رها بشیم  علاوه بر این هر یک از ما میتونیم شاهد توانمندی ها معلومات و قدرت خودمون باشیم و اونها رو درک کنیم حواس ما ابزار ارزشمنی اند تا به وسیله ی اونها محیط بیرون از وجودمون رو لمس کنیم و مشاهده  بنابراین اگه بتونیم قوای حسیمون رو به خوبی فعال کنیم و از اونها به درستی استفاده کنیم گامی مهم در  راه علم و اگاهی مون برداشتیم . اگر حواسی که خداوند به ما عطا کرده بهمون اجازه میده با عالم طبیعت ارتباط برقرار کنیم و اونچه را که در بیرون از وجود  ما و در طبیعت هست بشنویم و ببینیم و لمس کنیم قوه ای هم هست که خداوند عطا مون کرده تا به وسیله ی اون با عالم مثال ارتباط برقرار کنیم این قوه چیزی نیس جز قوه ی تصویرگری . قوه ی تصویرگری یا به عبارتی همون قوه ی تخیل این امکان رو ایجاد میکنه تا به درک حقایقی که در عالم طبیعت و پیش روی ما نیستند نائل بشیم به این ترتیب برخلاف اونچه که در تصور عامیانه هست  خیال پردازی نه تنها دور از تفکر و تدبر نیست بلکه وسیله ایست برای تفکر و تدبر . اگه قوه ی تصور کردن و خیال پردازی در ما وجود نداشت نمیتونستیم درک درستی پیدا کنیم از حقایق قرانی  چه اونهایی که اشاره به گذشته دارند و دیگه در محزر ما نیستند تا اونها رو بطور طبیعی لمس کنیم و بفهمیم و چه اونها که در اینده رخ میدهند و حالا امکان دسترسی به اونها نیست . داستان گذشتگان و توصیف اخرت دو محور مهم موضوعیند که بخش عظیمی از ایات قران به اونها اختصاص داره و بدونه قوه ی تصور امکان درک این حقایق وجود نداره عالم مثال عالمیست واسطه بین طبیعت و عقل که کاروان انتقال حقایق به انسانه بنابراین با بالا رفتن قوه ی خیال بصورت مثبت و هدفمند امکان بهتری برامون فراهم میشه تا تفکر کنیم و بر میزان شهودمون بیافزاییم . ایات بهشت و جهنم در قران برای بالا بردن قوه ی خیال و رساندن قوه به شهود بسیار معثر اند